Het pentagram is een symbool dat gebruikt wordt als talisman voor bescherming en (geestelijke) gezondheid en balans. Net als de cirkel kent het pentagram geen begin en eind en symboliseert daarom op de eerste plaats volmaaktheid en totaliteit. Het is een eeuwenoud symbool en je ziet het bij verschillende religies in de oudheid terug.

Het pentagram staat voor de vrouwelijke helft van alles, een concept dat door godsdiensthistorici omschreven wordt als “het heilige vrouwelijke” of “de godin”. In de meest strikte interpretatie is het pentagram het symbool voor Venus, de godin van de vrouwelijke lichamelijke liefde en schoonheid. De godin had een plek aan de nachtelijke hemel in de vorm van een planeet en was onder vele namen bekend: Venus, de Oostelijke ster, Ishar, Asarte, allemaal vrouwelijke begrippen die sterk verband houden met de aarde en moeder natuur. Het meest verbazende kenmerk van het pentagram is het verband tussen zijn vorm, de vijf puntige ster, en de planeet Venus. In acht jaar tijd trekt Venus namelijk een volmaakt pentagram aan de nachtelijke hemel. In de oudheid had dit de mensen zodanig verbaasd dat Venus en haar pentagram de symbolen werden van volmaaktheid, schoonheid en de cyclische kenmerken van de lichamelijke liefde. De ware oorsprong van het pentagram, die eerder goddelijk was, werd door de jaren heen echter overtrokken en werd vooral door de kerk afgeschilderd als een zogenaamd demonisch symbool.